Juozas Kamarauskas (Komarowski) – litewski malarz, rysownik i architekt; po 1886 uczył się w wileńskiej Szkole Rysunkowej, później ukończył Szkolę Rysunku Technicznego w Petersburgu i studiował – jako wolny słuchacz – w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych.
Od 1910 pracował w biurze inżynieryjnym budowy kolei żelaznych „północno-zachodniego kraju”, a w 1917 został inżynierem-architektem budownictwa guberni petersburskiej. Od 1922 mieszkał w Wilnie, pracując okresowo w samorządzie miejskim. Od 1944 był inspektorem ochrony zabytków.
Kamarauskas był malarzem architektury. Ulubionym tematem jego prac były zabytki – kościoły, zamki, domy, mury, bramy – z terenów dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego, m.in. Wilna, Kowna, Grodna, Troków. Malował też zabytkowe budowle Petersburga i jego okolic. Dorobek artysty był ogromny – do 1941 wykonał ok. 5000 akwarel, gwaszy, obrazów olejnych. Kolekcjonował dawne ryciny, które często służyły mu za wzór pomocny przy odtwarzaniu budowli już nie istniejących. Tworzył panoramy i plany Wilna, zwykle dokładnie je opisując, a często załączając także pomiary budynków. Widoki miejskie uzupełniał bogatym sztafażem; dokładność w przedstawianiu detali architektury łączył z romantyczną konwencją przejętą tak z rysunków M. E. Andriollego, jak i obrazów malarzy rosyjskich. Ponadto zajmował się konserwacją i kopiowaniem obrazów, projektował plakaty, znaczki, banknoty, widokówki, ekslibrisy. Swoje prace podpisywał zawsze po litewsku, co w roku 1893 – jako niepożądana demonstracja patriotyzmu – spowodowało nawet jego aresztowanie i czasowe więzienie. Dzieła artysty znajdują się dziś w zbiorach litewskich – w kolekcjach prywatnych oraz w muzeach i instytucjach Wilna, Troków i Kowna. Jedna z jego akwarel – Rekonstrukcja starego Wilna ze zbiorów Muzeum Sztuki w Wilnie – pokazana została w roku 1996 na wystawie w Toruniu (patrz: Kształcenie artystyczne w Wilnie i jego tradycje, Toruń 1996, s. 88, nr kat. 57).
