• Aktualności
  • Ciekawostki
  • Wilno
  • Klasztory
FRATER
  • Święty Franciszek z Asyżu
    • Życiorys
    • Święty Franciszek z Asyżu – życie i kult
    • Boże, daj mi znak
    • Doświadczenie wiary
    • Modlitwa w życiu Franciszka
    • Doświadczenie wolności
    • Radość doskonała
    • Bóg jest Miłością
    • Reguła
    • Testament
  • Modlitwy
    • Uwielbienie Boga Najwyższego
    • Pozdrowienie Błogosławionej Maryi Dziewicy
    • Pozdrowienie cnót
    • Pieśń słoneczna
    • Wykład modlitwy „Ojcze nasz”
    • Modlitwy pochwalne
    • Zachęta do uwielbienia Boga
    • Modlitwa odmówiona przed krucyfiksem
    • Modlitwa franciszkańska
    • Błogosławieństwo dla brata Leona
    • Litania do Św. Franciszka
  • O nas
    • Historia Zakonu
    • Dziedzictwo zakonu
    • Duchowość
    • Habit
    • Najczęściej zadawane pytania
    • Franciszku, dlaczego za tobą?
    • Dlaczego kocham św. Franciszka?
    • Franciszkański Zakon Świeckich
  • Święci Zakonu
    • Święci Litwy – BŁ. OJCIEC ANTONIN MARIA JAN EUGENIUSZ BAJEWSKI OFMConv
    • Święci Litwy – BŁ. BRAT PIOTR BONIFACY ŻUKOWSKI OFMConv.
    • Święci Litwy – BŁ. OJCIEC HERMAN KAROL STĘPIEŃ OFMConv
  • Franciszkanie na Litwie
    • 14 męczenników franciszkanów
    • Biskup Andrzej Jastrzębiec
    • Biskup Jakub Plichta
  • OFMConv
    • Kłajpeda
    • Miedniki
    • Wilno
  • Historia wileńskiego klasztoru
    • o. Gerard Stanisław Domka
    • o. Kamil Wełymański
    • Kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na Piaskach
    • Pierwsze nabożeństwo majowe w Wilnie

Historia wileńskiego klasztoru

Franciszkanie przybyli do Wilna jeszcze w czasach pogańskich, za księcia Giedymina (panował w latch 1316-1341), byli też na dworze jego syna Olgierda. Po przyjęciu przez Litwę chrześcijaństwa (w 1388 roku) uaktywnili się, tym bardziej, że dwa lata później pierwszym biskupem Wilna został franciszkanin z Polski o. Andrzej Wasiłło herbu Jastrzębiec, spowiednik Elżbiety Łokietkówny.

Po oficjalnym przyjęciu przez Litwę chrześcijaństwa franciszkanie rozpoczęli budowę kościoła i klasztoru poza murami miejskimi, ale już w 1390 roku niedokończoną budowlę zniszczyli Krzyżacy podczas ataku na Wilno.

Nowy klasztor z kościołem pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny stanął w obrębie miasta. Okazały gotycki kościół z pięcioma kaplicami konsekrowano w 1421 roku. W klasztorze mieściło się także studium zakonne. W średniowieczu bracia w Wilnie posiadali najbogatszy na Litwie księgozbiór.

W czasie pożaru w 1533 roku zawaliło się sklepienie kościoła, a sama świątynia doznała poważnych uszkodzeń. Podczas odbudowy świątyni podwyższono sklepienia naw bocznych do poziomu nawy głównej, co dało budowli tzw. układ halowy, bezpieczniejszy konstrukcyjnie.

W latach połowie XVI wieku starosta żmudzki Maciej Kłoczko wzniósł kolejną kaplicę- mauzoleum, a obok kościoła zbudowano późnogotycką dzwonnicę.

Franciszkański konwent w Wilnie stał się z czasem siedzibą odrębnej, litewskiej prowincji zakonu, a jeden z ojców – Jakub Franciszek Dłuski (poźniejszy biskup dziecezji bakowskiej w Mołdawii) założył w klasztorze drukarnię.

Podczas oblężenia i najazdu Wilna przez wojska moskiewskie w 1655 roku kozacy dokonali rzezi ludności, która schroniła się do kościoła, a działania wojenne uszkodziły świątynię. W 1708 roku na cmentarzu przykościelnym od ulicy Trockiej Michał Suzin ufundował barokową kaplicę pogrzebową ku czci osób zamordowanych przez kozaków w kościele franciszkanów.

Kościół i klasztor zniszczyły kolejne pożary w 1737 i 1749 roku. Oba budynki odbudowano w stylu barokowym, a prace trwały aż do 1778 roku. Wciąż jednak o gotyckim pochodzeniu budowli świadczyły potężne przypory, ostrołukowy piętnastowieczny portal, wieżyczka schodowa oraz sklepienia kryształowe w jednej z naw bocznych.

Równolegle z przebudową kościoła franciszkanie odbudowywali też spalony klasztor, nadając mu klasycystyczny kształt, w jakim przetrwał do dziś. W roku 1772 w konwencie żyło 53 zakonników. Odbudowano też drukarnię (od 1754 nosiła tytuł królewskiej), ale w 1781 roku została zamknięta. W 1795 roku po III rozbiorze Polski, Wilno znalazło się pod panowaniem Rosji.

W 1812 roku podczas kampanii napoleońskiej, stacjonujące w Wilnie wojska francuskie urządziły w kościele franciszkanów skład zboża.

Kościół zamknięto w 1864 roku w odwecie za manifestacje patriotyczne przed powstaniem styczniowym na cmentarzu przykościelnym przy figurze Matki Boskiej. W tym samym roku władze rosyjskie (gubernator wileński, generał Michaił Murawjow nazywany nie bez powodu Wieszatielem) zlikwidował konwent franciszkanów, konfiskując klasztor i kościół.

Rosjanie urządzili w świątyni i budynkach przyklasztornych archiwum, niszcząc przy tym całe wnętrze kościoła. W byłym klasztorze mieścił się lombard. Później w budynkach poklasztornych znalazło miejsce szereg instytucji społeczno-charytatywnych, założonych przez filantropa Józefa Montwiłła.

Przebudowy kościoła dokonano w latach 1872-1876. Bogate wyposażenie uległo zniszczeniu lub rozproszeniu, zburzono gotycką szesnastowieczną dzwonnicę, gotyckiej wieży zburzonej przez Rosjan nie odbudowano.

Od XIV wieku do kasaty carskiej konwent i kościół pełnił ważną rolę w dziejach Wielkiego Księstwa Litewskiego. Tu ułożono pierwsze modlitwy w języku litewskim, a sami franciszkanie byli duszpasterzami w języku litewskim i polskim.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku przywrócono kościołowi jego funkcje sakralne i rozpoczęto remont. Franciszkanie powrócili do swojego kościoła w roku 1934, chociaż starania o formalny zwrot kościoła i klasztoru trwały do 1938 roku. Dopiero Sąd Najwyższy w Warszawie zadecydował definitywnie o zwróceniu franciszkanom kościoła i klasztoru w Wilnie.

Po II wojnie światowej jesienią 1948 roku kościół został ponowie zamknięty, tym razem przez władze komunistyczne. W lutym 1949 roku został aresztowany franciszkanin o. Kamil Wełymański, którego zawierucha wojenna pod koniec jej trwania rzuciła do Wilna, gdzie osiadł przy klasztorze franciszkańskim. O. Kamil nie skorzystał z możliwości wyjazdu do Polski w ramach tzw. repatriacji.

Jego działalność radzieckie sądy zaocznie określiły jako „aktywną działalność antyradziecką i nacjonalistyczną” i tak o. Kamil przez więzienia w Wilnie i moskiewskiej Łubiance trafił z dwudziestopięcioletnim wyrokiem najpierw do obozu w Workucie, do kopalni węgla kamiennego, niedaleko Morza Karskiego, a później w obozów pracy na terenie dzisiejszego Kazachstanu.

Kościół po przejęciu przez komunistów pełnił razem z klasztorem rozmaite funkcje, był m.in. magazynem i archiwum dokumentacji radzieckich służb bezpieczeństwa. Przez kolejne dziesięciolecia ulegał poważnym zniszeniom. Ołtarz główny oraz pozostałe dzieła sztuki sakralnej przekazano do innych kościołów. W kaplicy cmentarnej (z 1708 roku) mieścił się sklep z pamiątkami.

Na podstawie tzw. amnestii, w 1959 roku o. Kamil został zwolniony. Powrócił na Litwę jednak nie otrzymał pozwolenia na osiedlenie się w Wilnie, nie mógł też pełnić funkcji kapłańskich. Wędrował z miejsca na miejsca, pracował jako duszpasterz w różnych parafiach. Najdłużej, bo kilkanaście lat pracował w Miednikach, około 35 km na południowy wschód od Wilna.

W 1990 roku po upadku ZSRR i odzyskaniu przez Litwę niepodległości rozpoczęto remont zniszczonego kościoła, odsłaniając przy okazji najstarsze, gotyckie elementy jego budowy, m.in. ostrołukowe okna. Podobnie przy okazji remontu klasztoru. 2 stycznia 1990 roku władze litewskie zrehabilitowały o. Kamila Wełymańskiego.

O. Kamil doczekał się w 1995 roku przybycia na Litwę młodych franciszkanów z prowincji gdańskiej z Polski. Im powierzył obowiązki duszpasterskie w Miednikach, a sam przeniósł się do Wilna i tam zamieszkał. W ostatnich latach życia używał nazwiska Wielemański.

Kilkuletnie zabiegi u władz państwowych i kościelnych o odzyskanie klasztoru i kościoła franciszkańskiego przyniosły efekt. Kościół w maju 1998 roku ponownie zwrócono franciszkanom. Niecały rok później zmarł w Wilnie (14 marca 1999 roku) w wieku 89 lat o. Kamil.

W kościele cały czas trwa żmudna renowacja. Był on jednym z najbardziej zdewastowanych obiektów sakralnych w Wilnie. Według wszelkiego prawdopodobieństwa jest on najstarszą świątynią w mieście Giedymina.

Nabożeństwa jak w XIV wieku sprawowane są w języku polskim i litewskim.

Artykuł pochodzi ze strony franciszkanie.pl

Oratorium o św. Franciszku

https://www.youtube.com/watch?v=z1mpqzG9a3k&t=2977s

Pax et Bonum

Najnowsze

Poświęcenie nowych organów

21 czerwca, 202221 czerwca, 2022

Wileńskie koncerty w 150. rocznicę śmierci Kresowianina Stanisława Moniuszki

26 maja, 202227 maja, 2022

W podziemiach wileńskiego kościoła otwarto Muzeum Chrztu Litwy

20 marca, 202220 marca, 2022

18-20 marca „Eliasz. Wyschnięty strumień”

9 marca, 2022

Rekolekcje 18-20 lutego ,,Jonasz. O człowieku, który myślał, że jest Bogiem”

3 lutego, 2022

159. rocznica wybuchu Powstania Styczniowego

23 stycznia, 202223 stycznia, 2022

21-23 stycznia rekolekcje ,,Pokonaj swój strach”

7 stycznia, 2022

WALKA DUCHOWA 4 “ZWYCIĘŻYLIŚCIE ZŁEGO” 17-19 grudnia 2021 r.

25 listopada, 2021

W 2021 roku kontynuowane są prace konserwatorskie malowideł św. Antoniego z Padwy.

11 listopada, 202111 listopada, 2021
spotkanie

,,Przystanek Historia” w klasztorze franciszkańskim

10 listopada, 202111 listopada, 2021
  • Facebook
  • Youtube
  • Twitter
  • Instagram
https://www.youtube.com/watch?v=Milmai7A7_o
https://www.youtube.com/watch?v=CuKokr5pzpI

Kategorie

  • Aktualności (43)
  • Ciekawostki (8)
  • Fundacja (2)
  • Helena Majewska (13)
  • Klasztor (3)
  • Klasztory (3)
  • Kościół (18)
  • Kościół i klasztor w sztuce (2)
  • Rekolekcje (5)
  • Skarby Wilna (4)
  • Stare fotografie (5)
  • Trudne chwile – Kwarantanna (1)
  • VKDC (7)
  • Wilno (41)



Świętych Apostołów Piotra i Pawła, uroczystość

Pokój Chrystusa, do którego zostaliście powołani w jednym Ciele, niech kieruje waszymi sercami. Niech zamieszka w was bogactwo nauki Chrystusa.
List św. Pawła do Kolosan

Dz 12, 1-11 • Ps 34 • 2 Tm 4, 6-9. 16-18 • Mt 16, 13-19

Piotra, Pawła

Tagi

Rekolekcje Wilno

Niech Ci Pan błogosławi
i niech Cię strzeże;
niech Ci ukaże oblicze swoje
i zmiłuje się nad tobą.
Niech zwróci oblicze swoje ku Tobie
i niech Cię obdarzy pokojem.

Symbole franciszkańskie

159. rocznica wybuchu Powstania Styczniowego

159. rocznica wybuchu Powstania Styczniowego

- Aktualności, Ciekawostki
23 stycznia, 202223 stycznia, 2022

Kas geresnio, kaimyne? Studijos Lenkijoje, sukilimo centru tapęs vienuolynas Vilniuje ir pedagogo profesija. Polacy litewscy i Studia w Polsce, Klasztor...

Transitus

Transitus

28 czerwca, 201928 czerwca, 2019
Pozdrowienie “Pokój i Dobro”

Pozdrowienie “Pokój i Dobro”

28 czerwca, 2019
Stygmaty św. Franciszka

Stygmaty św. Franciszka

24 czerwca, 2019
Habit franciszkański

Habit franciszkański

23 czerwca, 201927 czerwca, 2019

Kościół i klasztor franciszkański
p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
LT-01133 Vilnius
Pranciškonų g. 1
E-mail: pranciskonai.vilnius@gmail.com

Konto remontowe kościoła i klasztoru:
VsI Vilniaus kulturos ir dvasingumo centras
Bank: „Swedbank”
AB IBAN: LT417300010151666772
SWIFT: HABALT22




  • Facebook
  • Youtube
  • Twitter
  • Instagram
ROYCOM ® IT CUSTOMIZER - Copyright 2018. All rights reserved | Theme: OMag by LilyTurf Themes