Giovanni Bernardone, Franciszek z Asyżu, Biedaczyna z Asyżu, Franciszek Seraficki, święty, urodzony . ok. 1181w Asyżu, byl zakonnikiem i kaznodzieją; założyciel zakonu franciszkanów, klarysek oraz tercjarzy; syn bogatego kupca; 1202 wziął udział w wojnie Asyżu z Perugią; po powrocie do Asyżu rozpoczął posty i długotrwałe modlitwy oraz posługę trędowatym; wydziedziczony przez ojca, który nie aprobował stylu życia Franciszka i rozdawania majątku ubogim, rozpoczął pracę kaznodziejską, nawołując do surowego ubóstwa i miłości bliźniego; początkowo zgromadził 12 zwolenników i w czasie pobytu 1209 w Rzymie uzyskał od papieża Innocentego III ustne zatwierdzenie reguły zakonu franciszkanów; 1208–10 i 1224–26 przemierzał Włochy, głosząc potrzebę pokuty; 1212 wręczył habit Klarze z Asyżu, dając tym początek zakonowi „ubogich pań” ( klaryski); 1221 po powrocie z podróży misyjnej do Egiptu opracował zasady życia chrześc. dla świeckich, czym zapoczątkował ruch tercjarzy franciszkańskich; w tym samym roku zgromadził kapitułę generalną zakonu franciszkanów (liczyli już ok. 5000 braci) i zredagował nową regułę (zw. Secunda albo Bullata), zatwierdzoną ostatecznie 1223. Pod koniec życia otrzymał stygmaty ran Chrystusa. Zmarł 3 października 1226 roku w Asyżu (Porcjunkula).W 1228r. kanonizowany.
