Tau (taf, st.gr. ταῦ, nw.gr. ταυ, pisana Ττ) – dziewiętnasta litera alfabetu greckiego i dwudziesta druga, a zarazem ostatnia litera alfabetu hebrajskiego znana pod symbolem ת. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 300, a w hebrajskim liczbę 400.

W religii chrześcijańskiej krzyż tau τ często łączony jest z osobą Jezusa Chrystusa, bądź też z duchowością Tau. Jej pierwotna forma przypominała X, bądź + i była często używana jako osobisty podpis czy znak pieczętujący dokument lub własność. „Mój podpis” w Hi 31,35Hi 31,35
English: World English Bible - WEB
301 Moved Permanently Moved Permanently The document has moved .

WP-Bible plugin dosłownym tłumaczeniu brzmi „moja tau”.
W kulturze grecko-rzymskiej ten znak zbawienia wyrażał liczbę 300. τ była też używana jako znak magiczny, chroniący od zarazy i demonów, umieszczano ją na amuletach, na murach domów.
Później używali jej bracia szpitalni św. Antoniego Pustelnika (stąd nazwa krzyż św. Antoniego). Znany też jako krzyż egipski czy crux commissa.

Znak τ przyjął i używał św. Franciszek podczas Soboru Laterańskiego IV, pod wpływem mowy papieża Innocentego III, nawiązującej do widzenia Ezechiela (Ez 9,4-6Ez 9,4-6
English: World English Bible - WEB
301 Moved Permanently Moved Permanently The document has moved .

WP-Bible plugin) i zawierającej wezwanie „bądźcie więc bojownikami τ i krzyża”. Innocenty III, wyrażał jednocześnie przekonanie, że tak właśnie wyglądał krzyż Zbawiciela, zanim Poncjusz Piłat przybił do niego tabliczkę z napisem: Jezus Nazarejczyk, Król żydowski (J 19,19). Dzisiaj używany powszechnie przez członków zakonów i zgromadzeń franciszkańskich, zawieszony na sznurku lub rzemyku z trzema węzełkami.